хуҗа

и. 1. Нәрсәнең дә булса иясе. Шәхси милек иясе, хосусый милекче. Яллап эшләтүче. Шәхси хуҗалыгы булган крестьян 2. Нин. б. хуҗалык башында (эш башында) торучы җаваплы кеше, җитәкче 3. Кунакларга, килүчеләргә карата: йорт башы, гаилә башлыгы. сөйл. Хатын өчен – никахлы ир 4. сөйл. "Аллам", "аллаһы тәгалә", "ходаем" мәгънәсендә кулланыла илаһым, хуҗам, тынычлык бир. ХУҖА ХАТЫН – 1) Йорт башының, хуҗасының хатыны 2) Вакытлыча торучыларга (квартирантларга) мөнәсәбәттә: квартир хуҗасы